නළු නිළියන්, ගායක ගායිකාවන්, නිවේදක නිවේදිකාවන්, වගේ ජනප්‍රිය චරිතවලට රසික රසිකාවියන් හින්දා facebook හරහා මේ වගේ අකරතැබ්බවලට මුහුණ දෙන්න වෙන එක සාමාන්‍ය දෙයක්. ඒත් අපේම ක්‍ෂේත්‍රයේ අය හින්දා ඒ වගේ දේවල් වුණාම තමයි හිත ටිකක් රිදෙන්නේ.
දෙරණ නාලිකාව විකාශය කරන පෝය ටෙලි චිත්‍රපටය නිෂ්පාදනය කරන්නේ මමයි. එහි එක ටෙලි චිත්‍රපටයකට මම අපේ එක්තරා රංගන ශිල්පියෙක් තෝරා ගත්තා. පසුවදා එක්තරා කාන්තාවක් අමු තිත්ත කුණුහරුපයෙන් fb හරහ මට ආමන්ත්‍රණය කළා. අර කියන ශිල්පියා ඇයත් සමග සම්බන්ධයක් තිබූ බවත් ඇය මට කිව්වා. ඒ කතාව ඇත්තක් වුණත් බොරුවක් වුණත් ඒක මට අදාළ දෙයක් නෙවෙයිනේ. ඒත් මේ කාන්තාවගේ fb ඇමතුම් නැවතුනේම නැහැ. මගේ ඡායාරූපයක් fb එකේ දැම්මත් ඇය ඊට යටින් තිත්ත කුණුහරුපයෙන් සටහනක් දානවා. මේවා දැකලා මගේ බිරිඳත් හිත රිදවා ගන්නවා. අන්තිමට මම මේ කාන්තාවට fb සටහනක් මගින්ම දැනුම් දුන්නා මෙය වහාම නතර නොකළහොත් මම නීතිය ඉදිරියට යන බව. ඊට පස්සේ තමයි ඇය නිහඬ වුණේ.
ඔය වගේ තවත් අත්දැකීමක් මට තියෙනවා. ඔහු කවි ලියන කෙනෙක්. හැබැයි ඒ කවි සාහිත්‍යමය වටිනාකමක් ඇති කවි නම් නෙවෙයි. ඒවා වැසිකිළි බිත්තිවලට ගැළපෙන අමු තිත්ත වදන් ඇති කවි. ඔහු වටා රැඩිකල් කියලා කියාගන්න පිරිසක් ඉන්නවා. ඒ අයට නම් ඔහු මහා ලොකු පොරක්. දවසක් මම Game show එකකදී කොට කලිසමක් ඇඳගෙන වැඩසටහනක් ඉදිරිපත් කළා. ඒ වැඩසටහනේ ස්වභාවය අනුව එහෙම කළාට මම හැම වැඩසටහනකටම කොට කලිසම් අඳින්නේ නැහැ. ඔහු මගේ ඒ ඡායාරූපයක් සමග ඉතාම පහත් වචන යොදලා කවියක් fb එකේ පළ කරලා තිබුණා. හැබැයි මම ඒකට උත්තර දෙන්න ගියේ නැහැ.
facebook හින්දා මගේ ඔළුවට පහත් වුණු ලොකුම හෙණගෙඩිය ගැන ගොඩාක් අය දන්නවා. මේ ලිපියට මට කතා කරද්දී මුලින්ම මගේ සිහියට ආවේ ඒ සිද්ධිය. ඒ ගැන නැවත නැවත කතා කරන්න මම කැමති නැහැ. වැ‍ලේ වැල් නැතුව කාගේ හරි එල්ලෙන්න බලාගෙන ඉන්න අයව අවුස්සගන්න එකත් තේරුමක් නැහැනේ. අනිත් එක තමයි ඇය මට හරිම පිළිකුල් නිළියක්.
(under the courtesy of adaderana.lk news web)
